Glycemic Control and Dementia

 

             Glycemic Control and Dementia

HbA1c is widely used to determine glycemic control over the previous 3-month time span. 

Hence, the majority of studies use HbA1c when assessing glycemic control and dementia risk, 

with tight glycemic control 

referring to HbA1c levels below 7.0% (53 mmol/mol). 

Many studies identified an association 

between increasing HbA1c levels and

 increased risk of dementia.

 A large UK cohort study including 372,287 patients with

 both T1D and T2D reported an HR of 1.08 (1.07, 1.09) of developing dementia for every 1% increase in HbA1c. 

If tight glycemic control can be attained

 (HbA1c level below 6%), the HR for dementia 

development drops to 0.86 (0.83–0.89) [63]. 

A meta-analysis by Tang et al. also showed

 that tight glycemic control can slow 

cognition decline, especially in terms of memory [64].

Ref

Int J Mol Sci 2023 Jun 7;24(12):9846. doi: 10.3390/ijms24129846

Dementia in Diabetes: The Role of Hypoglycemia

Khaled Hameed Husain 1, Saud Faisal Sarhan 1, Haya Khaled Ali Abdulla AlKhalifa 1, Asal Buhasan 1, Abu Saleh Md Moin 2,†,‡, Alexandra E Butler 2,*,†,‡

Editor: Masashi Tanaka

Dementia In Diabetes Part2

  Hypoglycemic Events in Type 1 and Type 2 Diabetes Mellitus

A randomized controlled trial conducted on patients with T1D reported a threefold increase in severe hypoglycemia in

 intensively treated versus conventionally treated patients [14],

 with intensive therapy involving three or more daily injections 

of insulin as opposed to one and two insulin injections daily

 in the conventional therapy group. 

Moreover, approximately 2–4% of deaths in people with T1D are due to hypoglycemia [15]. 

A study was undertaken in which patients with

 T1D and T2D (n = 267) were randomly surveyed,

 recording the number of

 hypoglycemic events within a period of 4 weeks [16].

 The results showed that 155 diabetes patients 

reported 572 incidents of hypoglycemia. 

In T1D patients, these numbers equate to a rate 

of ~43 hypoglycemic events per patient per year, 

whereas insulin-treated T2D patients experience a rate 

of ~16.4 events per patient per year. 

Self-reports of hypoglycemia in T2D patients were 

lower than those of T1D; however, the authors 

concluded that, in insulin-treated T2D patients, hypoglycemia (significant enough to cause morbidity) occurs more often 

than is reported [16]. Furthermore, it is more difficult to obtain da

ta regarding T2D due to how much it varies in different regions [17]. Typically, patients with T2D diabetes are middle-aged/elderly, 

and therefore accurate figures for the

frequency of hypoglycemia may be markedly underestimated [18].

Int J Mol Sci

. 2023 Jun 7;24(12):9846. doi: 10.3390/ijms24129846

Dementia in Diabetes: The Role of Hypoglycemia

Khaled Hameed Husain 1, Saud Faisal Sarhan 1, Haya Khaled Ali Abdulla AlKhalifa 1, Asal Buhasan 1, Abu Saleh Md Moin 2,†,‡, Alexandra E Butler 2,*,†,‡

Editor: Masashi Tanaka

मधुमेह आणि डिमेंशिया भाग२

 

 मधुमेहाच्या उपचारांचा एक सामान्य परिणाम, हायपोग्लायसेमिया, गंभीर आजार आणि मृत्युदराशी संबंधित आहे

 आणि मधुमेहविरोधी थेरपी तीव्र करण्यासाठी एक प्रमुख अडथळा बनला आहे

 सौम्य हायपोग्लायसेमिया म्हणजे चिंता, धडधडणे आणि गोंधळ यासारखी त्रासदायक लक्षणे.

डिमेंशिया म्हणजे सामान्यतः स्मरणशक्ती, भाषा, समस्या सोडवणे आणि इतर

संज्ञानात्मक कार्ये कमी होणे, जे दैनंदिन जीवनात व्यत्यय आणू शकते,

आणि असे वाढत्या प्रमाणात पुरावे आहेत की मधुमेह

संवहनी आणि नॉन-संवहनी डिमेंशियाच्या वाढीव जोखमीशी संबंधित आहे.

 मधुमेहाच्या रुग्णांमध्ये हायपोग्लायसेमिक घटनेमुळे उद्भवणारे न्यूरोग्लायकोपेनिया

 मेंदूच्या पेशींचे ऱ्हास होऊ शकते,

परिणामी संज्ञानात्मक घट, ज्यामुळे डिमेंशिया होतो.

 नवीन पुराव्यांच्या प्रकाशात, हायपोग्लायसेमिया आणि डिमेंशियामधील संबंधांचे सखोल आकलन

 प्रतिबंधात्मक धोरणांची माहिती देण्यास आणि मार्गदर्शन करण्यास मदत करू शकते.

 हायपोग्लायसेमिया हा ग्लुकोज-कमी करणाऱ्या उपचारांचा एक ज्ञात प्रतिकूल परिणाम आहे.  अमेरिकन डायबिटीज असोसिएशनच्या मार्गदर्शक तत्त्वांनुसार, हायपोग्लाइसेमिया म्हणजे ७० मिलीग्राम/डीएलपेक्षा कमी प्लाझ्मा ग्लुकोज पातळी [१]

अनेक मधुमेही औषधे हायपोग्लाइसेमियाला कारणीभूत ठरू शकतात, ज्यामध्ये प्रामुख्याने टाइप १ मधुमेह (टी१डी) आणि टाइप २ मधुमेह (टी२डी) मध्ये इन्सुलिन आणि सल्फोनील्युरिया (टी२डी मध्ये) यांचा समावेश आहे, परंतु त्यापुरते मर्यादित नाही; बिगुआनाइड्स आणि थायाझोलिडिनेडिओन्सशी देखील संबंध आहेत [४]. हायपोग्लाइसेमियाच्या प्रारंभासह,.

हायपोग्लाइसेमिक एपिसोड्सचा प्रसार T2D मध्ये 10% ते T1D मध्ये 50% पर्यंत असतो; तथापि, एकूण प्रसार असूनही, हायपोग्लाइसेमिया आणि डिमेंशियामधील संबंध

सामान्यत: वृद्ध लोकसंख्येचा संदर्भ देते कारण कालांतराने, हायपोग्लाइसेमिक लक्षणांबद्दल कमी जागरूकता असते, तसेच काउंटर-रेग्युलेटरी ग्लुकागॉन स्राव कमी होतो [७,८].  एकत्रितपणे, हे परिणाम वृद्ध रुग्णांमध्ये ग्लुकोज कमी करणाऱ्या उपचारांचा हायपोग्लाइसेमिक धोका वाढवतात [9,10

मधुमेह असलेल्या रुग्णांमध्ये हायपोग्लाइसेमिक एपिसोड्स डिमेंशियासाठी जोखीम घटक असल्याचे वाढते पुरावे आहेत

संदर्भ

इंट जे मोल सायन्स

. २०२३ जून ७;२४(१२):९८४६. doi: १०.३३९०/ijms२४१२९८४६

मधुमेहातील डिमेंशिया: हायपोग्लाइसेमियाची भूमिका

खालेद हमीद हुसेन १, सौद फैसल सरहान १, हया खालेद अली अब्दुल्ला अलखलिफा १, असल बुहासन १, अबू सालेह मोहम्मद मोईन २,,,, अलेक्झांड्रा ई बटलर २,*,†,‡

संपादक: मसाशी तनाका

Int Jou Molecular Science

2023 Jun 7;24(12):9846. doi: 10.3390/ijms24129846

Dementia in Diabetes: The Role of Hypoglycemia

Khaled Hameed Husain 1, Saud Faisal Sarhan 1, Haya Khaled Ali Abdulla AlKhalifa 1, Asal Buhasan 1, Abu Saleh Md Moin 2,†,‡, Alexandra E Butler 2,*,†,‡

Editor: Masashi Tanaka

Dementia in Diabetes

 Hypoglycemia, a common consequence of diabetes treatment, is associated with severe morbidity and mortality

 and has become a major barrier to intensifying antidiabetic therapy

 Mild hypoglycemia can cause troubling symptoms such as anxiety, palpitations, and confusion. 

Dementia generally refers to the loss of memory, language, problem-solving, and other 

cognitive functions, which can interfere with daily life, 

and there is growing evidence that diabetes

 is associated with an increased risk of both vascular and non-vascular dementia.

 Neuroglycopenia resulting from a hypoglycemic episode in diabetic patients can lead to the

 degeneration of brain cells, 

with a resultant cognitive decline, leading to dementia.

 In light of new evidence, a deeper understating of the relationship between hypoglycemia and dementia

 can help to inform and guide preventative strategies. 

AHypoglycemia is a known adverse effect

 of glucose-lowering therapies. Hypoglycemia is defined as plasma glucose levels below 70 mg/dL, as per the American Diabetes Association guidelines [1]

Multiple diabetic drugs can induce hypoglycemia, predominantly including, but not limited to, insulin in type 1 diabetes (T1D) and type 2 diabetes (T2D), and sulfonylureas (in T2D); there have also been associations with biguanides and thiazolidinediones [4]. With the onset of hypoglycemia,.

The prevalence of hypoglycemic episodes ranges from 10% in T2D to 50% in T1D; however, despite the overall prevalence, the relationship between hypoglycemia and dementia 

typically refers to the elderly population as, over time, there is a reduced awareness of hypoglycemic symptoms, in addition to reduced counter-regulatory glucagon secretion [7,8]. Combined, these effects amplify the hypoglycemic risk of glucose-lowering therapies in elderly patients [9,10

There is increasing evidence that hypoglycemic episodes in patients with diabetes are a risk factor for dementia

Ref

. 2023 Jun 7;24(12):9846. doi: 10.3390/ijms24129846

Dementia in Diabetes: The Role of Hypoglycemia

Khaled Hameed Husain ¹, Saud Faisal Sarhan ¹, Haya Khaled Ali Abdulla AlKhalifa ¹, Asal Buhasan ¹, Abu Saleh Md Moin ^2,†,‡, Alexandra E Butler ^2,*,†,‡

Editor: Masashi Tanaka

मधुमेह डिमेंशिया

  मधुमेहाच्या उपचारांचा एक सामान्य परिणाम, हायपोग्लायसेमिया, (रक्तातील साखर कमी होणे)

गंभीर आजार संबंधित आहे

आणि मधुमेहविरोधी थेरपी तीव्र करण्यासाठी एक प्रमुख अडथळा बनला आहे.

गंभीर हायपोग्लायसेमिया, ज्याची व्याख्या असामान्यपणे कमी रक्तातील ग्लुकोज

 म्हणून केली जाते ज्याला दुसऱ्या व्यक्तीची मदत आवश्यक असते, ती फेफरे आणि कोमाशी संबंधित आहे,

 परंतु सौम्य हायपोग्लायसेमिया देखील चिंता, धडधडणे 

आणि गोंधळ यासारखी त्रासदायक लक्षणे निर्माण करू शकते.

डिमेंशिया म्हणजे सामान्यतः स्मृती, भाषा, समस्या सोडवणे आणि इतर 

संज्ञानात्मक कार्ये कमी होणे, जे दैनंदिन जीवनात व्यत्यय आणू शकते,

आणि मधुमेह हा रक्तवहिन्यासंबंधी आणि रक्तवहिन्यासंबंधी नसलेल्या दोन्ही

 प्रकारच्या डिमेंशियाच्या वाढीव जोखमीशी संबंधित असल्याचे वाढते पुरावे आहेत.

  मधुमेहाच्या रुग्णांमध्ये हायपोग्लायसेमिक घटनेमुळे उद्भवणारे न्यूरोग्लायकोपेनिया मेंदूच्या पेशींच्या ऱ्हासास कारणीभूत ठरू शकते,

परिणामी संज्ञानात्मक घट, ज्यामुळे डिमेंशिया होतो.

  नवीन पुराव्यांच्या प्रकाशात, हायपोग्लायसेमिया आणि डिमेंशियामधील संबंधांचे सखोल आकलन प्रतिबंधात्मक धोरणांना माहिती देण्यास आणि मार्गदर्शन करण्यास मदत करू शकते.

 

संदर्भJ Mol Sci

. 2023 Jun 7;24(12):9846. doi: 10.3390/ijms24129846

Dementia in Diabetes: The Role of Hypoglycemia

Khaled Hameed Husain 1, Saud Faisal Sarhan 1, Haya Khaled Ali Abdulla AlKhalifa 1, Asal Buhasan 1, Abu Saleh Md Moin 2,†,‡, Alexandra E Butler 2,*,†,‡

Editor: Masashi Tanaka

इंट जे मोल सायन्स

. २०२३ जून ७;२४(१२):९८४६. doi: १०.३३९०/ijms२४१२९८४६

मधुमेहातील डिमेंशिया: हायपोग्लाइसेमियाची भूमिका

खालेद हमीद हुसेन १, सौद फैसल सरहान १, हया खालेद अली अब्दुल्ला अलखलिफा १, असल बुहासन १, अबू सालेह मोहम्मद मोईन २,,,, अलेक्झांड्रा ई बटलर २,*,†,‡

संपादक: मसाशी तनाका

वृद्ध लोकसंख्येमध्ये पडण्याचा धोका:

 

या अभ्यासाचा उद्देश वृद्ध प्रौढांमध्ये गंभीर परिणाम टाळण्यासाठी पडण्याच्या जोखीम घटकांचे स्पष्टीकरण देणे आहे.

पद्धती

सर्व संबंधित अभ्यास ओळखण्यासाठी आणि त्यांच्या निकालांची तुलना करण्यासाठी आम्ही "जोखीम घटक" किंवा "अंदाज करणारे घटक" किंवा "अंदाज करणारा" आणि "पडणे" किंवा "पडणे" या संज्ञा वापरून पबमेड, वेब ऑफ सायन्स, एम्बेस आणि गुगल स्कॉलर डेटाबेस शोधले. अभ्यासातील सहभागींना "पडणे गट" आणि "नियंत्रण गट" असे दोन गटांमध्ये विभागले गेले आणि लोकसंख्याशास्त्रीय वैशिष्ट्ये, जीवनशैली आणि सह-विकृतींमधील फरकांची तुलना करण्यात आली.

निकाल

आम्ही विश्लेषणात 34 लेख समाविष्ट केले आणि 22 घटकांचे विश्लेषण केले.

१)वृद्धावस्था,

 २) कमी शिक्षण पातळी,

 ३) पॉलीफार्मसी

 ४), कुपोषण,

 ५) एकटे राहणे,

 ६) शहरी भागात राहणे,

 ७) धूम्रपान,

 ८) आणि मद्यपान

 ९) वृद्ध लोकसंख्येत पडण्याचा धोका वाढला

 १०). याव्यतिरिक्त, हृदयरोग यासारखे सह-रोग,

 ११) उच्च रक्तदाब,

 १२) मधुमेह,

 १३) स्ट्रोक,

 १४) कमजोरी,

 १५) पडण्याचा पूर्वीचा इतिहास,

 १६) नैराश्य,

 १७) पार्किन्सन रोग,

 १८) आणि वेदना यामुळे पडण्याचा धोका वाढला.

निष्कर्ष

आम्ही दाखवून दिले की (१) वृद्धापकाळ, पॉलीफार्मसी, कुपोषण, एकटे राहण्याची स्थिती, ग्रामीण भागात राहणे, धूम्रपान आणि मद्यपान यामुळे वृद्ध प्रौढांमध्ये पडण्याचा धोका लक्षणीयरीत्या वाढतो. याउलट, उच्च शिक्षणाची पातळी पडण्यापासून संरक्षणात्मक होती. याव्यतिरिक्त, आम्हाला आढळले की (२) हृदयरोग, उच्च रक्तदाब, दुर्बलता, पडण्याचा पूर्वीचा इतिहास, नैराश्य, पार्किन्सन रोग आणि वेदना असलेल्या व्यक्तींना अशा सह-रोग नसलेल्या व्यक्तींपेक्षा पडण्याचा धोका जास्त असतो.

संदर्भ

फ्रंट पब्लिक हेल्थ

. २०२२ ऑक्टोबर १७;१०:९०२५९९. doi: १०.३३८९/fpubh.२०२२.९०२५९९

वृद्ध लोकसंख्येमध्ये पडण्याचा धोका: एक पद्धतशीर पुनरावलोकन आणि मेटा-विश्लेषण

किंगमेई जू १,, झुमेई ओयू १,, जिनफेंग ली १,*

Risk of falls among the aging population

 

This study aims to clarify the risk factors for falls to prevent severe consequences in older adults.

Methods

We searched the PubMed, Web of Science, Embase, and Google Scholar databases using the terms “risk factors” OR “predicting factors” OR “predictor” AND “fall” OR “drop” to identify all relevant studies and compare their results. The study participants were divided into two groups, the “fall group” and the “control group”, and differences in demographic characteristics, lifestyles, and comorbidities were compared.

Results

We included 34 articles in the analysis and analyzed 22 factors. 

1)Older age,

 2) lower education level,

  3)polypharmacy

   4), malnutrition,

 5)living alone,

 6) living in an urban area,

  7)smoking, 

     8)and alcohol consumption

       9)increased the risk of falls in the aging population

 10). Additionally, comorbidities such as cardiac disease,

  11) hypertension, 

   12)diabetes, 

      13)stroke, 

        14)frailty,

        15) previous history of falls,

       16) depression, 

   17)Parkinson's disease,

    18)and pain increased the risk of falls.

Conclusion

Ref

Front Public Health

. 2022 Oct 17;10:902599. doi: 10.3389/fpubh.2022.902599

The risk of falls among the aging population: A systematic review and meta-analysis

Qingmei Xu ^1,†, Xuemei Ou ^1,†, Jinfeng Li ^1,*