नाटकाचा पहिला अंक
माझे वय 75 वर्षे
माझ्या पाठीवरील cyst त्वचेतून डोके वर काढू लागले त्यास माझ्या शरीरातून मुक्ती
हवी होती मी ती कशी देणार
डॉक्टर म्हणाले ऑपरेशन करू लोकल भुल देऊ मला हायसे वाटले माझ्या अल्प बुध्दी ने विचार केला
ठीक आहे लोकल प्रवास फार लांबचा नसतो आणि पूर्ण झोपवणार नाहीत ही खात्री
आणि लांब पाल्याच्या गाडीत झोप अधिक लागली तर असा विचार नाही यालाच वैद्य मंडळी
GA सांगतात यांची भाषा गुप्त असते.असो
मला 10वाजल्या पासून निर्जली उपास सांगितला माझी आजी निर्जली एकादशी करत असे
नाटकाचा दुसरा अंक,
इथ डॉक्टरांची पथ्य पाळावी लागतत नाही तर होणारे दुष परिमाण
ब्रह्मदेवाला ही सोडत नाही
माझी आजी संकष्टी उपास मोडला तर सांगे काही नाही संध्याकाळी उपास कर
ती सोय ऑपरेशन मध्ये नाही
ऑपरेशन गणितात असतात भागाकार गुणाकार बेरीज वजा बाकी यात चूक झाली तर
फार तर नापास होणार पण यापेक्षा जास्त काही नाही
खरेच गणिता वर प्रेम का नाही केलं
रात्री झोप आली नाही सिनेमा थिएटर लां जाणे खूप छान अनुभव शोले 3वेळा पाहण्यात
कौतुक असते येथे सारे वेगळे
मी वाचले की सुश्रुत हे शस्त्रक्रियेत पारंगत होते त्याकाळी
टाके घालत कसे तर मुंगळ्यास त्वचेचा चावा घेऊ देत आणि त्याची मान कांपत
आता शल्य कलेत खूप प्रगती आहे .अशी समजूत करत मनाला रोखले आणि झोपलो.
नाटकाचा तिसरा अंक
हॉस्पिटल मध्ये व्हील चेअर मधून
अपघात विभागात आलो कशाला तर बीपी पाहिले थोडे वाढले माझ्या बरोबर पत्नी सून मुलगा
असा ताफा होता मुलगा म्हणाला बाबा हे व्हाइट कोट परिधान केलेत त्या मुळे
रक्त दाब वाढतो .मला काही ते पटले नाही माझे आजोबा धोतर शुभ्र नेसत तेव्हा घरात
रक्त दाब नाही वाढला कोणाचा
मग समजले हॉस्पिटल वातावरणाचा परिणाम होतो
नंतर आह्मी day care वर्डात गेलो हॉस्पिटल चे कपडे परिधान केले
तिथे मला एन्ट्री दिली सर्वांना टाटा केला नातेवाईक खूप भाऊक झाले
नाटकाचा चौथा अंक
मी म्हटले डोळे कशाला बंद करा जरा आतील थिएटर तर पाहू मी पाहू लागलो
सलाईन देण्याची सोय हातावर केली आता एक सुई लागेल असे सांगितले
नंतर ऑपरेशन गृहात नेले येथे ECG मॉनिटर लावला रक्तदाब ही रेकॉर्ड झाला
मी भुल तज्ञ डॉक्टर ना सारखे विचारात होतो लोकल प्रवास आहे न
कारण सिनेमॅगृहात झोपल्यासारखे नको
नंतर भूल तज्ञ म्हणाल्या मी सगिन
मग माझ्या मनाने विचार केला आता आपण हू की चू ना करता relax होऊ
शेवटी इंजेक्शन दिले दोन तेतीन मिनटे लागली. पाठी चा भागबाधिर झाला
मी त्यांचे संवाद एकले. मला पाठीवर काही होत आहे असा भास
झाला अखेरीस डॉक्टर म्हणाले पट्टी द्या मी सुटलो असे म्हटले
आणि आखेर मी स्ट्रेचर वरून ऑपरेशन गृहातून बाहेर आलो
सर्व हितचिंतकांना मी ठीक अशी खूण केली
खरंच मला काही वेदना नाही झाल्या लोकल भूल प्रवास संपलां सर्व
डॉक्टर सिस्टर स्टाफ भूल तज्ञ यांना आभार
No comments:
Post a Comment